Sunday 2 September 2007

Winter is voorbij!

Beste mensen,

Het is zover: de winter is voorbij sinds 1 September! De lente duurt hier maar kort, dus we genieten er maar van zolang het kan. Voor we het weten hebben we temperaturen van 30+!
Vorige week bracht ik mijn 2e week van mijn nieuwe baan door in Adelaide, waar het 1 dag 28 graden was: de warmste winterdag ooit gemeten daar.. De volgende dag was weer 17 graden... :-S
Tsjah, het leven is zwaar hier voor mij (R): eerste week werk in Sydney, tweede week Adelaide en morgen mag ik eindelijk in Melbourne aan de slag!

Het werk bevalt goed: gezellige collega's in Adelaide en Sydney die ook nog eens weten waar ze het over hebben en een interessant bedrijf: lijkt soms meer een speeltuin (op GIS gebied) dan een commerciele organisatie, maar dat heeft zo z'n charme. Nu maar eens zien hoe de sfeer hier in Melbourne is! De koffie is in ieder geval stukken beter dan in Adelaide!

M'n manager probeert wat meer structuur aan te brengen en ik ga hem daarbij helpen. Mijn ervaringen bij mijn vorige werkgever zullen daar zeker aan bijdragen (in positieve zin)!

K zit midden in haar cursus en dat gaat haar goed af. Het financiele aspect en alles wat daarmee samenhangt is wat pittiger en soms frustrerend. Al met al raakt haar business plan meer en meer gevuld. Het vinden van een passende naam voor haar kapsalon is moeilijker dan verwacht. Goede ideeen zijn welkom (op zeer korte termijn)!

Het blijft moeilijk om telefonisch contact te hebben met vrienden in NL. Dit heeft vooral te maken met het tijdverschil en het druk zijn/hebben met onze activiteiten op werkgebied. We vragen je begrip hiervoor! :-)

Wij missen en groeten u vanuit een zonnig Melbourne (18 graden op dit moment)!

K&R

Saturday 4 August 2007

Melbourne, hier zijn we!

Eindelijk een update! We zijn al meer dan 2 maanden in Australie (wat gaat de tijd toch snel) en er is veel gebeurd. We racen maar even door de gebeurtenissen zodat we hopelijk wat frequenter onze wekelijkse beslommeringen kunnen melden.

Het was goed dat we eerder naar Oz gingen, want het ging steeds slechter met K's opa. We hebben hem nog enkele dagen mee kunnen maken voor hij overleed. Dat heeft het verlies een stuk draaglijker gemaakt. Ze heeft nu echt afscheid kunnen nemen van hem.

De eerste maand hebben we voornamelijk alleen met familie doorgebracht (niemand was op de hoogte dat we er waren en het weerzien heeft aardig wat schokeffecten teweeg gebracht).

Beetje bij beetje pakken we de draad van het gewone en sociale leven weer op en spreken we met vrienden af om wat te gaan eten en/of drinken. We doen het heel rustig aan.

Nu we telefoon, computer en internet hebben wordt het stukken makkelijker om contact met het thuisfront te onderhouden, zeker nu bellen naar vaste nummers in NL voor ons 'gratis' is! Je kunt dus binnenkort een telefoontje verwachten (maar ja, het tijdverschil he)!

Na enkele sollicitatie-acties van K besefte ze dat ze echt lang genoeg voor een baas heeft gewerkt en dat ze echt voor zichzelf wil gaan beginnen. Nu! En dat gaat nu gebeuren! Ze mag volgende week beginnen aan een small business course, volledig betaald door de overheid! 7 Weken full-time studeren en leren hoe je eigen bedrijf te starten (incl. het beheer van de boeken)!

K (en co) hebben mij ook een schop onder de kont gegeven en mij aangezet tot solliciteren. Ik bleef een beetje te lang in de vakantiestemming geloof ik. Dankzij de contacten van ex-collega B was mijn 2e sollicitatiepoging succesvol en mag ik beginnen als software engineer bij een GIS bedrijf dat open source en open standaarden hoog in het vaandel heeft. Deze uitdaging ga ik graag aan en ik mag 15 augustus starten!

Om deze gebeurtenissen te vieren en om er toch even tussenuit te zijn gaan we maandag een paar daagjes naar West Australie, waarna het echte echte Australische leven echt gaat beginnen!

We houden je op de hoogte! We horen ook graag hoe het met jou gaat!

Groet van K&R

Friday 8 June 2007

Chiang Mai

After a long wait for the continuation of our journey, we arrived to the gorgeous and most relaxed city of Chiang Mai, of course after our mad, crazy bus driver delivered us safely, but our nerves were a little shot!
The city is full of atmosphere and the most delightful markets and delicious foods....

On our last day in Thailand we took a day trip to an amazing park for rescued elephants (http://www.elephantnaturefoundation.org/), an hour and half from Chiang Mai, in which we have to say was an absolute highlight to our trip and a very exciting, funny and emotional day!

The woman whom runs the park, Lek, is totally dedicated to these majestic animals and said she will protect these elephants till the day she dies! We cannot believe how unprotected they are in Thailand and the exploitation is unacceptable! Elephants held in captivity have the same rights as 'other domestic animals' like dogs and cattle: no rights at all. It is awful to see how the elephants get mentally broken before they can be used (for logging in the past and taking people for rides now). They get tortured for 3 to 7 days (males longer than females) until they have learned commands and obey their new Mahut (master).

We really enjoyed the people of Thailand, with their humble and very hospitable way, with of course a touch of cheekiness, and what can we say about the FOOD???? AAAMMMMMAAAAZZZZIIINNNGGGGG!!!!!!

Unfortunately our holiday has been shortened as we chose to return to Australia a little sooner as Katrina's Grandfather is very unwell and coming to the end of his life. We arrived 2 weeks ago to Melbourne and have been staying with family which has been fantastic and a little surreal at times...
This Sunday we fly to Sydney to be with Grandpa.... Very sad, but we accept his time is now very precious and we then realize how important the human touch is...

Our journey through life will continue in Melbourne now. So stay tuned for more updates to come (although not too frequent)!

--- Automatic translation in Dutch ---


Na een lange wachttijd voor de voortzetting van onze reis, kwamen wij aan de schitterende en meest ontspannen stad van MAI Chiang aan, natuurlijk nadat onze gekke, gekke buschauffeur ons veilig leverde, maar onze zenuwen waren een klein schot!

De stad is volledig van atmosfeer en het verrukkelijkste markten en heerlijke voedsel….
Op onze laatste dag in Thailand namen wij een dagreis aan een verbazend park voor geredde olifanten (http://www.elephantnaturefoundation.org/), een uur en de helft van MAI Chiang, waarin wij moeten zeggen waren een absoluut hoogtepunt aan onze reis en een zeer opwindende, grappige en emotionele dag!

De vrouw die looppas het park, Lek, wordt totaal toegewijd aan deze majestic dieren en gezegd zal zij deze olifanten tot de dag beschermen zij sterft! Wij kunnen geloven niet hoe onbeschermd zij in Thailand zijn en de benutting onaanvaardbaar is! De olifanten die in gevangenschap worden gehouden hebben de zelfde rechten zoals „andere huisdieren“ zoals honden en vee: geen rechten bij allen. Het is vreselijk om te zien hoe de olifanten geestelijk gebroken worden alvorens zij kunnen worden gebruikt (voor het het programma openen van de afgelopen en nemende mensen voor ritten nu). Zij worden gemarteld 3 tot 7 dagen (mannetjes langer dan wijfjes) tot zij bevelen hebben geleerd en hun nieuwe Mahut (meester) uitgevoerd.

Wij genoten werkelijk van de inwoners van Thailand, met hun bescheiden en zeer gastvrije manier, met natuurlijk een aanraking van cheekiness, en wat kunnen wij over het VOEDSEL??? zeggen? AAAMMMMMAAAAZZZZIIINNNGGGGG!!!!!!

Jammer genoeg is onze vakantie verkort aangezien wij om aan Australië verkozen een weinig spoediger terug te keren aangezien de Grootvader van Katrina aan het eind van zijn leven zeer onwel en komend is. Wij kwamen 2 weken aan geleden aan Melbourne en zijn met familie gebleven die af en toe… fantastisch en een weinig surreal is geweest...

Deze Zondag die wij aan Sydney hebben gevlogen met Grandpa te zijn…. Zeer droevig, maar wij keuren goed zijn tijd nu zeer kostbaar is en wij realiseren dan hoe belangrijk de menselijke aanraking is…

Onze reis door het leven zal in Melbourne nu verdergaan. Zo stemde het verblijf voor meer updates om te komen (hoewel niet te frequent)!

Sunday 27 May 2007

Sukhothai

Het is alweer bijna 2 weken geleden sinds ons laatste bericht. In die tijd hebben we vele avonturen beleefd! Hier ons verhaal over Sukhotai.

Na Ayutthaya vervolgden wij onze weg naar Sukhothai. Daar waren nog meer tempels en Buddha's. Ondanks verwoede pogingen van de lokale tuk-tuk driver om ons in 3 uur alles te laten zien besloten de typisch hollandse K&R om de Ancient City op de fiets te verkennen!

Dat was geen slecht idee. We hadden nu alle tijd om een en ander te bekijken en konden zo een flinke duit (rond de 10 euro ;-)) besparen! Halverwege onze tocht hebben we onze maagjes gevuld waarna wij vol goede moed verder trokken. De lucht was plotseling erg donker geworden en het begon onheilspellend te waaien. Natuurlijk is dat geen reden voor ons om onze tocht af te breken en na ruim 20 minuten konden we genieten van een heerlijke regenbui. Toen het begon te onweren besloten we toch maar om het een dag te noemen en noemden we het een dag!

De volgende dag genoten we van een busreis van 6 uur naar Chiang Mai met een suicidale buschauffeur. Althans zo leek het. Gelukkig hebben we maar 1 echt bijna-ongeluk gehad, maar goed, dat zou 1 teveel geweest zijn! We waren blij op de plaats van bestemming aangekomen te zijn!

--- Automatic English translation ---

It has been suffered again almost 2 weeks since our last reported. In that time we have lived a lot of adventures! Here our tale concerning Sukhotai.

After Ayutthaya we continued our way to Sukhothai. There temples still more and Buddha's. were. In spite of fierce attempts of local tuk-tuk the driver us in 3 hours everything show decided the typical Dutch K&R the Ancient explore City on the bicycle!

That was no bad idea. We had enough time now all and examine an other one and were possible this way a considerable coin (around the 10 euro; -)) to save! Halfway our excursion we our maagjes whereupon we full good courage have filled further drew. Air suddenly terrible obscurity had become and it started blow ominous. It is natural that no reason for us could enjoy to demolish our excursion and after wide 20 minutes we a delicious downpour. Then it started thunder decided we nevertheless but it call a day and called we it a day!

We enjoyed the next day a bus travel 6 hours to Chiang Mai with a suicidal bus driver. At least this way it seemed. Fortunately we but 1 real bijna-ongeluk has had, but well, which 1 surplus would be is! We have arrived glad on the place of destination!

Wednesday 16 May 2007

Ayutthaya

Dear friends,

Just a quick update before we'll take a swig of our beers! Katrina is doing much much better now. Thanx for all your concern! We're in Ayutthaya now enjoying the temples and ruins here (called Wat .....). So much more relaxed here and friendly people. That's way nicer than Bangkok!

Greetings!

--- Automatische vertaling in NL ---

Beste vrienden,
enkel een snelle update alvorens wij een swig van onze bieren zullen nemen! Katrina doet nu veel veel beter. Thanx voor al uw zorg! Wij zijn in Ayutthaya hier nu genietend van de tempels en de ruïnes (geroepen Wat .....). Zo veel meer ontspande hier en vriendschappelijke mensen. Dat is manier aardiger dan Bangkok!

Groeten!

Monday 14 May 2007

Bangkok Bug

Bangkok is het dus geworden. De zuid-west moesson was al volop aan het waaien toen we in Phuket belandden. Sterke wind, regen en hoge temperaturen met hoge luchtvochtigheid speelden ons parten. We besloten om direct naar Bangkok te reizen in de hoop dat het daar iets beter zou zijn.

Bangkok is (we waren er al voor gewaarschuwd) er overweldigend: druk, uitlaatgassen en mooi. Maar ook hier was de luchtvochtigheid en hitte iets te veel voor m.n. Roald. De heftige zonnebrand na dat ene uurtje in de zon in Phuket maakte het geheel niet veel draaglijker. Dit was op dag 1 en 2.

Dag 3 ging stukken beter: het was wat koeler, we namen eens een taxi naar waar we toe wilden ipv lopen (airco) en zagen een paar prachtige monumenten. Erg indrukwekkend. Als alles rond is met het fotoalbum zullen we wat plaatjes tonen. We namen weer eens een lekker maaltje van zo'n karretje langs de weg dat voedsel vers bereidde en liepen weer verder tot... Katrina acute diarree kreeg en daarbij ook nog de hele avond mocht overgeven met heftige en zeer pijnlijke krampen. Nu heeft ze ook nog lichte koorts. Katrina noemt het liefkozend de 'Bangkok bug'. Typisch geval van voedselvergiftiging als ik het zo lees op diverse sites.

We kijken het nog een dagje aan en zien dan hoe het gaat. Het lijkt nu al wel beter te gaan. Als ze weer een beetje aangesterkt is, gaan we langzaam richting Noord-Thailand. Het plan is om richting Chiang Mai te gaan, daar wat rond te trekken en dan richting Indonesie te gaan. Sneller dan gepland, mede door het 'slechte' weer op de eilanden. Dit is niet de juiste tijd van het jaar daarvoor! :-(

We houden je op de hoogte en hopen zo nu en dan ook een teken van leven te ontvangen vanuit het koude Nederland!

Signing off for now.

--- Automatic English translation ---

Bangkok it has therefore become. The south West monsoon was already in abundance for blowing then we in Phuket ended up. Strong wind, rain and high temperatures with high air humidity played our parten. We decided directly to Bangkok in the hope travel that it improve something there would be.

Bangkok is (we had been already warned for) overwhelming: , exhaust gases press and nicely. But here too the air humidity and heat something were too much for particularly. Roald. The violent zonnebrand after that one uurtje in the sun in Phuket made the whole not much more bearable. This was on day 1 and 2.

Day 3 went pieces improves: it was what, we saw observed cooler once a taxi to we wanted ipv run (airco) and a couple splendid monuments. Very impressive. If everything are round with the photograph album we to what blades to show. We took again nice maaltje of such a caddie along the way which food prepared verse and ran further to… Katrina got acute diarrhoea and thereby also still the complete evening could deliver with violent and very painful cramps. Now she has also still light fever. Katrina call it the caressing Bangkok bug. Typical case of food poisoning if I read it this way on several sites.

We look at it still dagje and see then how it goes. It seems now already, however, improve to go. If them a beetje has got stronger, we let us go slowly direction Noord-Thailand. The plan is direction Chiang Mai go, there what to travel around and then direction Indonesia to go. More rapidly than planned, by bad on the islands. This is not the correct time of the year for that! :-(

We keep you informed and hope this way now and thus receive a sign of life from the cold Netherlands!

Signing off for now.



Wednesday 9 May 2007

We're singing in the rain...

... just singing in the rain. What a glorious feeling... NOT!

Aaaargghhh. Interesting experience being in a very touristy part of Thailand: Phuket... Knowing that they'll rip you off, there's nothing you can do about it (unless you wanna walk trough sh#tloads of rain for about a kilometer or more, not exactly knowing where you have to be).

We got advised by a nice American couple to go to this guest house in Phuket. Not having any other accommodation advise nor a phone number of the place we decided to get there without knowing there would be vacancies, but surely without being ripped off (a challenge). We did extremely well taking the official bus to town only then to find out that there are 2 bus stations and the final destination of this bus is not the station from which the bus to the accommodation leaves. Since the rain has been pouring down from the moment we arrived in Phuket and the day was getting shorter, we gave up/in an take a cab that slowly but certainly took us to where we wanted to go.

There the 'friendly' Danish owner tells us his place is fully booked, but advises us to go to the Diver's Inn close by. Having the map in our hands we managed to stroll around for more than an hour with our backpacks until some helpful guy guided us to where we wanted to be. We would *never* have found it otherwise.
The monsoon was only supposed to rear it's ugly head by the end of May here (so we thought), but it has been going on for quite a while now.
We'll stay 2 nights in this G#d forsaken place to get our wits and find a way out. Koh pi pi is out of the question now (same weather, same annoying guys trying to rip you off). Maybe Bangkok, Ko Tao, maybe Chiang Mai... We'll keep you guys posted!

P.S. The beer and food are kind to us though! ;-)

-- Automatic translation in Dutch ---

... enkel zingend in de regen. Een welk glorious gevoel… NIET!

Aaaargghhh. Interessante ervaring die in een zeer touristy deel van Thailand is: Phuket… Wetend dat zij u zullen scheuren van, zijn er niets u over het (tenzij u trog sh#tloads regen voor een ongeveer kilometer of meer wilt lopen, niet precies wetend waar u moet zijn) kunt doen.

Wij werden geadviseerd door een aardig Amerikaans paar om naar dit gasthuis in Phuket te gaan. Hebbend een andere aanpassing niet adviseer noch een telefoonaantal van de plaats die wij hebben beslist om daar zonder het weten te worden er vacatures, maar zeker zonder weg wordt gescheurd (een uitdaging) zou zijn. Wij deden uiterst goed het nemen van de officiële bus aan stad slechts dan om te weten te komen dat er 2 busstations zijn en de definitieve bestemming van deze bus niet de post is waarvan de bus aan de aanpassing weggaat. Aangezien de regen neer van het ogenblik heeft gegoten kwamen wij in Phuket aan en de dag werd korter, gaven wij /in op een opbrengst een cabine die langzaam maar ons zeker nam aan waar wij wilden gaan.

Daar vertelt de „vriendschappelijke“ Deense eigenaar ons zijn plaats volledig wordt geboekt, maar ons om naar de langs dichte Herberg van de Duiker adviseert te gaan. Hebbend de kaart in onze handen die wij rond aan stroll voor een meer dan uur met onze rugzakken hebben geleid tot één of andere nuttige kerel begeleidde ons aan waar wij wilden zijn. Wij zouden *never* het anders gevonden hebben.

De moesson was slechts verondersteld om groot te brengen het is lelijk hoofd hier tegen eind Mei (zodat dachten wij), maar het is voor vrij een tijdje nu gegaan.
Wij zullen 2 nachten in dit G#d forsaken plaats blijven om ons verstand te krijgen en een uitweg te vinden. Koh pi pi is nu niet ter zake (zelfde weer, zelfde lastige kerels die u proberen weg te scheuren). Misschien Bangkok, Ko Tao, misschien MAI Chiang… Wij zullen u geposte kerels houden!

P.S. Het bier en het voedsel zijn vriendelijk niettemin aan ons! ;-)